Portret trenera - strona 1 z 3

W ZAKRESIE KOMPETENCJI SPOŁECZNO-OSOBOWOŚCIOWYCH TRENER GRUPY OSÓB STARSZYCH POWINIEN POSIADAĆ, m.in.:

• autentyczny szacunek wobec starszych ludzi,
• pozytywne doświadczenia z kontaktów ze starszymi ludźmi,
• szacunek dla kulturalnych wartości osób starszych,
• pozytywny, pozbawiony stereotypów i uprzedzeń obraz starości i osób starszych,
• zrozumienie różnic kohortowych wpływających na aktualne postawy i zachowanie,
• głębokie poczucie troski o osoby starsze,
• zdolność i pragnienie uczenia się od osób starszych,
• wrażliwość na trudności i lęki doświadczane przez innych ludzi,
• zdolność do radzenia sobie z otwartością i krytyką (starsi ludzie, zwłaszcza z demencją, mają skłonność do mówienia bez ogródek),
• zdolność do radzenia sobie z ekstremalnymi uczuciami depresji, beznadziei, żałoby, wrogości, rozpaczy,
• zdolność do radzenia sobie z własnymi uczuciami odnośnie starości, chronicznych chorób, niepełnosprawności, śmierci i żałoby,
• chęć do poznania własnych uczuć i mechanizmów obronnych,
• pozytywny stosunek wobec własnego starzenia się,
• doświadczenie w pracy grupowej jakiegokolwiek rodzaju,
• dobre umiejętności organizacyjne,
• elastyczność.

MALCOLM KNOWLES WYMIENIA NASTĘPUJĄCE FUNKCJE I ZADANIA EDUKATORA OSÓB STARSZYCH:

• diagnostyczna – pomoc w zrozumieniu i określeniu potrzeb edukacyjnych przez osoby starsze,
• planistyczna – wspólne z uczestnikiem planowanie jego procesu kształcenia,
• motywacyjna – kreowanie warunków stymulujących uczenie się,
• metodyczna – doradzanie w doborze najefektywniejszych metod, form i treści kształcenia,
• udostępniania – zapewnianie materiałów potrzebnych w procesie uczenia się,
• ewaluatywna – pomoc w ocenie postępów uczenia się.

SUGESTIE WOBEC PROWADZENIA GRUP DLA NOWYCH LIDERÓW:

• Zawsze zwracaj indywidualną uwagę na członków na początku i końcu spotkań.
• Doceń wagę przywitań i pożegnań.
• W instytucjach praktykuj krótkie wizyty do nieobecnych członków, jest to szczególnie ponocne z poważnych chorobach kryzysach, zachęca członków do powrotu do grupy.
• Często zwracaj się do uczestników po imieniu.
• Tematy spotkań odnoś do aktualnych świąt, wydarzeń, zmian pór roku.
• Elementy reminiscencji mogą być włączane w każde spotkanie bez względu na jego temat.
• Nigdy się nie spóźniaj. Jeśli przewidujesz spóźnienie, zawsze zawiadom o tym uczestników.
• Nigdy nie opuszczaj zajęć bez wyjaśnienia lub bez zapewnienia zastępstwa.
• Nie czyń obietnic, których nie możesz dotrzymać, np. że będziesz odwiedzać członków po zakończeniu spotkań, albo przedłużać ilość spotkań poza pierwotnie planowaną.
• Chwal, kiedy to możliwe, ale bądź szczery.
• Wykorzystaj napoje i przekąski jako element niespodzianki i kreowania atmosfery spotkań.
• Bądź skrupulatny w przewidywaniu i zaspokajaniu potrzeb członków, którzy nie zawsze potrafią je zwerbalizować.
• Rozpoznaj wagę spontaniczności i niespodzianki. Niespodzianka ma być miłym zaskoczeniem, np. inne w każdym tygodniu przekąski, nowe tematy, czasem zaproszenie gościa-eksperta (a nie np. zmiana miejsca spotkań).
• Pracuj z pozytywnymi i negatywnymi emocjami wyrażanymi przez członków i poznaj własne emocje.
• Promuj samodyscyplinę, pewność siebie i szacunek wobec samego siebie.
• Wykorzystuj humor i zachęcaj do tego członków. Śmiej się z samego siebie, śmiej się z innymi, ale nigdy z kogoś, zwłaszcza jeśli próbuje nabyć jakąś umiejętność.  Swoją pracę traktuj poważnie, ale siebie samego z przymrużeniem oka.

W opinii osób starszych efektywny instruktor jest: entuzjastyczny i kompetentny, prowadzi zajęcia w sposób łatwy i jasny, szanuje wiedzę i doświadczenie uczestników. Taki trener silnie motywuje do uczestnictwa w zajęciach i czerpania radości z uczenia się.